Na smak i jakość kawy po zaparzeniu wpływa wiele czynników związanych: gatunek, miejsce pochodzenia, metoda obróbki, czy stopień wypału. Bardzo ważny w tym kontekście jest także wybór metody parzenia: nie tylko typ urządzenia, w którym przyrządza się napar, lecz także receptura przygotowania. Proces parzenia pozwala poznać potencjał kawy ukryty w jej ziarnach. Ziarno musi przejść ,,przemianę”, uwolnić aromaty, które zyskało dojrzewając w konkretnym miejscu oraz te powstałe podczas procesu wypalania.

Warto pokrótce opisać na czym polega parzenie kawy, czyli inaczej jej ekstrakcja. To proces, podczas którego woda wypłukuje ze zmielonych ziaren różne substancje rozpuszczalne, takie jak kwasy, sole, cukry, białka, tłuszcze czy alkaloidy, które później odpowiadają za smak naparu. Parzenie sprawia, że z ziaren ulatniają się także lotne związki chemiczne, które tworzą aromat wydobywający się z filiżanki naparu.

Istnieją różne metody parzenia kawy. Dla każdej z nich kluczowe jest ustalenie parametrów, które pozwolą na uzyskanie wysokiej jakości naparu. Jako najważniejsze należy wymienić proporcje ilości kawy do wody (czy dodanego mleka), stopień zmielenia, temperaturę wody oraz czas parzenia. Możemy je podzielić pod względem typu użytego sprzętu oraz przebiegu procesu ekstrakcji.

Ekspres ciśnieniowy

Zasada działania ekspresu ciśnieniowego polega, w uproszczeniu, na podgrzaniu w bojlerze wewnątrz urządzenia wody do wysokiej temperatury (zwykle od 90 do 95 C), a następnie przepuszczeniu jej pod ciśnieniem (najczęściej 9 barów) przez warstwę zmielonej, ubitej kawy, znajdującej się w sitku kolby ekspresu.

Do ekspresu ciśnieniowego można użyć kupionej w sklepie, gotowej, zmielonej wcześniej kawy. Jednak coraz częściej dodatkiem do takiego urządzenia staje się młynek, który pozwala na zmielenie ziaren bezpośrednio przed parzeniem, w pożądanej ilości. Dzięki temu jej smak jest bardziej intensywny i aromatyczny.

Podstawowy napój, który przygotowuje się za pomocą ekspresu ciśnieniowego to espresso. Espresso parzy się używając zazwyczaj od 7 do 10 gramów kawy (pojedyncze) lub od 15 do 20 gramów (podwójne) oraz wody. W konsekwencji otrzymujemy napar o wadze od 10 do 50 gramów. Czas przygotowywania wynosi najczęściej od 25 do 35 sekund. Receptura oraz metoda parzenia sprawiają, że espresso cechuje się dużą intensywnością i gęstością.

W przypadku preferencji mniej intensywnej kawy, espresso rozcieńcza się dolewając do niego gorącej wody, zwykle w ilości 100 do 150 ml. Tak przygotowana kawa nazywana jest americano.

Espresso jest też podstawą do przygotowania kaw mlecznych. Mleko do tak przygotowanej kawy można podgrzać i spienić przy pomocy specjalnej dyszy będącej częścią ekspresu ciśnieniowego. Kawy mleczne różnią się między sobą pojemnością oraz proporcjami espresso w stosunku do mleka. Przykładowo, tradycyjne cappuccino, zgodne z włoską recepturą będzie miało od 150-180 ml całkowitej pojemności, a więc proporcje espresso do mleka 1:5.

Ekspres automatyczny

Kawę można zaparzyć także korzystając z ekspresu automatycznego. Nie wymaga on tak wielu działań od użytkownika jak ekspres ciśnieniowy; posiada wbudowany młynek mielący kawę, a także dawkuje odpowiednią ilość wody. Niektóre modele pozwalają również na automatyczne podgrzanie i spienienie mleka poprzez wbudowaną lub zewnętrzną dyszę. Urządzenie daje możliwość ustawienia pojemności zaparzonego naparu oraz jego intensywności poprzez zmianę stopnia mielenia oraz proporcji ilości kawy do wody.

Kawiarka

Kawiarka inaczej Kafetiera albo Moka to urządzenie, w kształcie małego czajnika, wykonane ze stali nierdzewnej lub aluminium. Składa się z trzech części: dolnego pojemnika (wlewa się do niego wodę), sitka (przeznaczonego na zmieloną kawę), oraz górnej komory, do której finalnie trafia zaparzona kawa. Woda znajdująca się w dolnym zbiorniku wrze powodując powstanie pary wodnej, w wyniku czego przepływa pod ciśnieniem przez sitko z kawą. Następnie napar kawy trafia do górnej komory, z której można bezpośrednio przelać go do filiżanki. Ilość użytej kawy determinuje tutaj rozmiar kawiarki: wielkość sitka oraz pojemnika na wodę. Na intensywność naparu można wpływać zmieniając grubość mielenia kawy. Należy przy tym pamiętać, że mielenie nie może być zbyt drobne, gdyż woda pod ciśnieniem będzie miała coraz większy opór przejścia przez zmieloną kawę. Kawę mieli się do tej metody grubiej niż do tradycyjnego espresso i nie ubija się w sitku. Napar z kawiarki nie jest tak intensywny jak z ekspresu ciśnieniowego, ale ma większą moc od kaw parzonych metodami takimi jak ekspres przelewowy czy French Press.

Frenchpress

Frenchpress to cylindryczne metalowe lub szklane urządzenie, posiadające tłok z sitkiem umożliwiającym oddzielenie fusów od zaparzonej kawy. Do zaparzacza wrzuca się zmieloną kawę i zalewa gorącą wodą (zwykle o temperaturze od 90 do 95 stopni). Całość warto pomieszać. Czas parzenia powinien wynosić od trzech do czterech minut, zależnie od tego jak intensywny napar chce się otrzymać (im dłuższy czas parzenia tym mocniejszy napar). Koniec zaparzania następuje po opuszczeniu tłoka i oddzieleniu fusów od płynu. Wtedy można przelać zaparzoną kawę do innego naczynia lub bezpośrednio do filiżanek. W zależności od rozmiaru Frenchpress pozwala na zaparzenie większej ilości kawy na raz niż kawiarka, czy ekspres ciśnieniowy. Intensywność gotowego naparu można zmieniać mieląc kawę drobniej lub grubiej oraz używając mniejszej lub większej ilości produktu w stosunku do wody.

Drip i ekspres przelewowy

Drip i ekspres przelewowy należą do tej samej grupy metod parzenia, które określane są jako przelewowe lub grawitacyjne. Zasada działania jest w nich taka sama. Woda wlewana jest ręcznie przez osobę parzącą kawę lub automatycznie przez ekspres. Nastepnie przepływa przez warstwę zmielonej kawy wypłukując z niej substancje rozpuszczalne. Napar trafia do znajdującego się poniżej dzbanka lub termosu.

Zarówno w przypadku dripera jak i ekspresu przelewowego zmieloną kawę wsypuje się do papierowego filtra a ten umieszcza się w specjalnym plastikowym uchwycie. Rolą filtra jest zatrzymanie fusów. Na intensywność zaparzonej kawy w tych metodach można wpływać zmieniając stopień zmielenia (im drobniej tym kawa bardziej intensywna) oraz proporcje kawy do wody (więcej kawy da mocniejszy napar). Kawa z dripa oraz ekspresu przelewowego jest delikatniejsza w smaku niż espresso, czy kawa z kawiarki. Zaletą urządzeń jest możliwość zaparzenia na raz większej ilości napoju. Ciekawostką jest, że metoda ta dzięki filtracji przygotowywanego naparu kawy oddziela od niego spore ilości olejów kawowych - tzw. kafestolu.